In de grote zaal van Huis de Beurs werden regelmatig filmvoorstellingen vertoond. De start van deze “buitengewone voorstellingen van Alex Brenner’s Bioscope met sensationele programma’s” (advertentietekst uit 1908) in Huis de Beurs liep niet altijd vlekkeloos. Tijdens één van de voorstellingen vloog de film in de brand (het filmmateriaal bestond toen nog uit het zeer brandbare nitraatfilm) en er paniek uitbrak omdat men ontdekte dat de nooduitgangen afgesloten waren. Gelukkig was de brand snel geblust zodat erger kon worden voorkomen.
Lang heeft de bioscoop van Alex Brenner het niet volgehouden. Na een jaar zien we advertenties in de Groninger kranten verschijnen met aankondigingen van het Apollo theater, welke gevestigd was in Huize de Beurs aan het A-Kerkhof. De voorloper dus van het Beurs Theater. Reeds vanaf het begin was het Apollo theater een echt volkstheater. De entreeprijzen lagen op het niveau van een kermisattractie: van 25 tot 40 cent.
In 1917 veranderde het Apollo Theater haar naam in Beurs Theater, een naam die de bioscoop tot haar sluiting in 1985 behield.
Ook het Beurs Theater ging met de tijd mee. In de vijftiger jaren begon men met CinemaScope projectie. Om het brede beeld te kunnen projecteren moest het zwarte kadergordijn opzij getrokken worden. Om dit te doen moest men achter de coulissen aan een fietswiel draaien. De toenmalige operateur van het Beurs Theater, de heer P. Edens, vond dat maar niets en omdat hij erg technisch was aangelegd vond hij een mechanische oplossing voor het opentrekken van de gordijnen. Eén druk op de knop in de cabine en de gordijnen gingen open en dicht.
Het Beurs Theater is eveneens altijd een volkstheater geweest. Naast veel actiefilms (veel cowboy-, misdaad en Tarzan, Jungle Jim films) vertoonde het theater ook de beroemde sandalenfilms met Maciste, Hercules en andere spierbundels. Wat veel mensen echter niet weten is dat het theater ook premières vertoonde.
Oud ouvreuse mevrouw Tulp-Edens herinnert zich nog de première van de allereerste Elvis Presley film die in het Beurs Theater werd vertoond. “De komst van die film gaf veel commotie. Men verwachtte rellen in de zaal en de politie was tijdens de voorstellingen aanwezig om, als het nodig was, in te grijpen. De politie hield zich schuil in de projectiecabine. Mijn vader, die toen met mijn broer operateur van het Beurs Theater was, kreeg het dringende verzoek om zich niet buiten de cabine te vertonen. Maar er gebeurde helemaal niets”.
De allereerste James Bond film, Dr. No, met Sean Connery en Ursula Andress ging in 1962 in het Beurs Theater in première! Het geeft duidelijk aan dat het Beurs Theater destijds “gewone” grote publieksfilms vertoonde.
Eind zestiger jaren ging het theater steeds meer pikante films vertonen. “Hot Girls for Men Only”, “Havenzonden”, “Meisjes van Plezier”, waren titels die het weekprogramma beheersten. Begin zeventiger jaren waren het de Tiroler sexfilms die het witte doek van het Beurs Theater onveilig maakten. Titels als “Kom met je waldhoorn tussen mijn Alpen”, “Vrolijke Ontucht in Tirol” en “Tiroler Slippertjes” werden wekenlang geprolongeerd. Met de komst van de Harde Porno, halverwege de zeventiger jaren, kreeg het Beurs Theater de bijnaam van sexbioscoop. In 1976 liep de beruchte pornofilm “Deep Throat” maar liefst 5 weken in de Beurs. Tot 1984 werden deze hardcore sexfilms vertoond. Om het theater nieuw leven in te blazen probeerde men in 1984 het roer om te gooien door het nogmaals met actiefilms te proberen. Maar het mocht niet baten. In 1985 sloot zich voor de laatste maal het zwart/gele voorgordijn. Het Beurs Theater was niet meer.
In het pand van het theater is nu een snooker/poolcentrum gevestigd.